Γιάννης Πατίλης

Ὁ Γιάννης Πατίλης γεννήθηκε στὶς 21 Φεβρουαρίου 1947 στὴν Ἀθήνα ἀπὸ γονεῖς καταγόμενους ἀπὸ τὸ χωριὸ Περίστα τῆς ὀρεινῆς Ναυπακτίας. Ὁ πατέρας του Παναγιώτης (1909-1983) ὑπῆρξε γιὰ τὸ μεγαλύτερο διάστημα τῆς ζωῆς του, ὅπως πολλοὶ συγχωριανοί του, πλανόδιος ἔμπορος φωτογραφιῶν, κοσμημάτων καὶ ὡρολογίων ἐνῶ ἡ μητέρα του Θεοδώρα (1921-1997) εἶχε ὡς μοναδική της ἀπασχόληση τὰ «οἰκιακά».
[bg_collapse view=”button-blue” color=”#f7f5f5″ icon=”arrow” expand_text=”Περισσότερα” collapse_text=”Λιγότερα” ]
Λίγα χρόνια ἀργότερα (1951) τὴν οἰκογένεια συμπλήρωσε μιὰ μικρότερη ἀδελφή, ἡ Βασιλική. Ἔζησε τὰ παιδικά του χρόνια στὸν Κολωνό, ὅπου παρακολούθησε τὰ μαθήματα τοῦ Δημοτικοῦ στὸ ἰδιωτικὸ ἐκπαιδευτήριο «Ὁ Πλάτων» τοῦ Μιχαὴλ Ἠλιάδη. Τὴν περίοδο 1957-2005 ἔζησε στὰ Πατήσια, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ διαστήματα 1980-81, 1981-82 καὶ 1982-87 ποὺ ἔζησε στὰ Τρόπαια Ἀρκαδίας, τὴν περιοχὴ Στρέφη στὸ κέντρο τῆς Ἀθήνας καὶ τὸ Νέο Ἡράκλειο Ἀττικῆς ἀντιστοίχως. Στὰ Πατήσια παρακολούθησε καὶ τὰ μαθήματα τοῦ ἑξατάξιου Γυμνασίου στὰ Γυμνάσια ἀρρένων Η΄ καὶ ΙΗ΄ ἀπ’ ὅπου καὶ ἀποφοίτησε. Σπούδασε Νομικὰ (1965-1971) καὶ Νεοελληνικὴ Φιλολογία (1973-1977) στὸ Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν, ἐνῶ κατὰ τὸ διάστημα 1971-72 δούλεψε ὡς ἀσκούμενος δικηγόρος χωρὶς νὰ πάρει τὴν ἄδεια ἀσκήσεως ἐπαγγέλματος. Παρακολούθησε ἐπίσης μαθήματα κιθάρας στὸ Ἐθνικὸ Ὠδεῖο (1965-66 καὶ 1970-71) μὲ καθηγητὴ τὸν Νίκο Χαμηλοθώρη, κατὰ τὸ διάστημα δὲ 1967-70 ἔγραψε περὶ τὰ πενῆντα τραγούδια σὲ στίχους Ἑλλήνων ποιητῶν. Ὣς τὸ 1980, ὁπότε διορίστηκε στὴ Μέση Ἐκπαίδευση, ἐργάστηκε διαδοχικὰ ὡς ὑπάλληλος τοῦ Ο.Π.Α.Π. (1968-76), τῶν ΕΛ.ΤΑ. (1972-75), συντάκτης καὶ μεταφραστὴς στὶς ἐγκυκλοπαίδειες Πάπυρος-Λαροὺς-Μπριττάνικα καὶ Δομή (1978-80). Ὡς καθηγητὴς ὑπηρέτησε στὰ Τρόπαια τῆς Ἀρκαδίας (1980-1981), στὴν Δραπετσώνα (1981-1983), στὰ Ταμπούρια (1983-1985), στὰ Πατήσια (1985-1987), καὶ στὸ 6ο Ἑσπερινὸ Λύκειο Ἀθηνῶν στὴν πλατεία Βάθης (1987-2010). Τὸ 1996 ὑπῆρξε καλεσμένος ποιητὴς τοῦ Προγράμματος Ἑλληνικῶν Σπουδῶν τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Πρίνστον καὶ τὸ 2000 καλεσμένος στὸ 31ο Διεθνὲς Φεστιβὰλ Ποίησης τοῦ Ρόττερνταμ. Ἀπὸ τὸ 1999 δραστηριοποιεῖται στὰ λογοτεχνικὰ πράγματα τοῦ Δήμου Νέας Ἰωνίας ὡς μέλος τοῦ Δ.Σ. τοῦ Ἱδρύματος «Τάκης Σινόπουλος – Σπουδαστήριο Νεοελληνικῆς Ποίησης». Ἰδρυτικὸ μέλος τῆς «Ἑταιρείας Συγγραφέων» καὶ τοῦ «Κύκλου Ποιητῶν». Ἀπὸ τὸ 2005 ζεῖ στὴ Νέα Σμύρνη μὲ τὴ σύζυγό του ζωγράφο καὶ συγγραφέα Ἡρὼ Νικοπούλου. Ἀπὸ τὸν πρῶτο του γάμο μὲ τὴν φιλόλογο καὶ συγγραφέα Ἔλσα Λιαροπούλου ἀπέκτησε δύο παιδιά, τὸν Παναγιώτη καὶ τὸν Δημήτρη.
Ἐργογραφία
ΠΟΙΗΣΗ
Ὁ Μικρὸς καὶ τὸ Θηρίο (Ἰδιωτικὴ ἔκδοση, Ἀθήνα 1970) & Ἀλλὰ τώρα, προσέχτε! (Ἰδιωτικὴ ἔκδοση, Ἀθήνα 1973) & Ὑπὲρ τῶν καρπῶν (Ἐγνατία, Θεσσαλονίκη 1977, 21980) & Κέρματα (Ἐγνατία, Θεσσαλονίκη 1980) & Μὴ καπνιστὴς σὲ Χώρα Καπνιζόντων ([Ποιήματα 1970-1980], ὕψιλον/βιβλία, Ἀθήνα 1982) & Ζεστὸ Μεσημέρι (ὕψιλον/βιβλία, Ἀθήνα 1984) & Γραφέως Κάτοπτρον (ὕψιλον/βιβλία, Ἀθήνα 1989, 21999) & Ταξίδια στὴν ἴδια πόλη ([Ποιήματα 1970-1990], ὕψιλον/βιβλία, Ἀθήνα 1993, 22000) & Ἀκτὴ Καλλιμασιώτη καὶ ἄλλα ποιήματα (ὕψιλον/βιβλία, Ἀθήνα 2009) & Ἀποδρομὴ τοῦ ἀλκοὸλ καὶ ἄλλα ποιήματα (ὕψιλον/βιβλία, Ἀθήνα 2012) & Εἰκόνες ἀπὸ μιὰ νέα (Gutenberg/Σύρτις, Ἀθήνα 2015).
ΑΦΗΓΗΜΑ
Τὸ Πρόχειρον μιᾶς Αἰσθηματικῆς Ἐπιστήμης. Τριτοπρόσωπες ἡμερολογιακὲς σημειώσεις. (Τὰ Πτυχία τῶν Θυρίδων, ἀρ. 4, Ὀκτώβριος 2019).
ΚΡΙΤΙΚΗ/ΔΟΚΙΜΙΟ
Μικρὸς Τύπος: Τὸ Λογοτεχνικὸ Περιοδικό. Θεωρία καὶ Ἀσκήσεις. Κείμενα 1978-2013 (ὕψιλον/βιβλία, Ἀθήνα 2013) & Ἑλληνικὰ καὶ Ἱστορικὴ Ὀρθογραφία στὴν Πλανητικὴ Ἐποχή (Πλανόδιον/Σύρτις, Ἀθήνα 2014) & Τὸ Σπασμένο εἶναι πιὸ Ἀνθεκτικό. Στίχοι καὶ σκέψεις γιὰ τὴν ἡλικία τῶν ἐρειπίων (Gutenberg/Σύρτις, Ἀθήνα 2016) & Δημήτρης Ἀρμάος. Πρόσωπο καὶ Ἔργο. Μεροληπτικὴ Ἐξ Ὄνυχος Κατάθεση Σὲ Τριάντα Μία Στημένες Ἐρωταποκρίσεις (Gutenberg/Σύρτις, Ἀθήνα 2016) & Τὸ περιέχον περιεχόμενον. Ὁ ποιητὴς Ἀργύρης Χιόνης (1943-2011) (Εἰσαγωγικὸ δοκίμιο καὶ ἀνθολόγηση. Ἵδρυμα Τάκης Σινόπουλος & Ἐκδόσεις Γαβριηλίδης, 2016) & Χερουβεὶμ Ἀρουραῖος. Ὁ ποιητὴς Νίκος Καροῦζος (1926-1990) (Εἰσαγωγικὸ δοκίμιο καὶ ἀνθολόγηση. Ἵδρυμα Τάκης Σινόπουλος & Ἐκδόσεις Γαβριηλίδης, 2017).
ΦΙΛΟΛΟΓΙΑ
Νίκου Β. Λαδᾶ, Ἀστροβατεῖ (Πρόλογος, ἐπιλογή, ἐπιμέλεια Γιάννη Πατίλη, Πλέθρον, Ἀθήνα 1986) & Ἄγγελου Θ. Σημηριώτη, Τὰ Ποιήματα [1893-1943], Τόμοι Α΄+Β΄, Εἰσαγωγή, βιβλιογραφία, φιλολογικὴ καὶ τυπογραφικὴ ἐπιμέλεια: Ἔλσα Λιαροπούλου καὶ Γιάννης Πατίλης, Πνευματικό Κέντρο Νέας Ἰωνίας Ἀττικῆς, Νέα Ιωνία 1995).
ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ (μὲ τὴν Ἡρὼ Νικοπούλου)
Ἱστορίες Μπονζάι ᾿14. 83 Μικρὰ διηγήματα. Μιὰ ἀνθολογία (Ἐκδόσεις Γαβριηλίδης, Ἀθήνα 2014) & Ἱστορίες Μπονζάι ᾿15. 61 Μικρὰ διηγήματα. Μιὰ ἀνθολογία (Ἐκδόσεις Γαβριηλίδης, Ἀθήνα 2015) & Ἱστορίες Μπονζάι ᾿16. 56 Μικρὰ διηγήματα. Μιὰ ἀνθολογία (Ἐκδόσεις Γαβριηλίδης, Ἀθήνα 2017).
ΕΚΔΟΤΙΚΗ
(Βιβλία, περιοδικὰ καὶ ἱστοσελίδες)
περ. Τὸ Δέντρο (1978, τεύχη 1-3, μὲ τὸν Κώστα Μαυρουδῆ καὶ τὸν Μιχάλη Γκανᾶ) & περ. Νῆσος· Μουσικὴ καὶ Ποίηση (1983-1985, τεύχη 1-4, μὲ τὸν Κώστα Σοφιανό, τὸν Χάρη Βρόντο καὶ τὸν Γιάννη Ζουγανέλη) & περ. Κριτικὴ καὶ Κείμενα (1984-85, τεύχη 1-3, μὲ τὸν Κώστα Σοφιανό, τὸν Χάρη Βρόντο καὶ τὸν Γιάννη Ζουγανέλη) & περ. Πλανόδιον (1986-2012, τεύχη 1-52) & περ. Ἀνεπαισθήτως (1987, τεῦχος 1) & Ἐκδόσεις Πλανόδιον (1990 κἑξ.): Σειρὰ «Λογοτεχνικὰ Φύλλα»: ἀρ. 1-90 & Σειρὰ «Σύρτις» (μὲ τὸν Ἀ.Κ. Χριστοδούλου): ἀρ. 1-7 (2013-2015, στὶς ἐκδόσεις Πλανόδιον) καὶ 8-25 (2015-2016 στὶς ἐκδόσεις Gutenberg) & Σειρὰ «Δίθυρον» (μὲ τὸν Ἀ.Κ. Χριστοδούλου): ἀρ. 1-11 (2017κἑξ. στὶς ἐκδόσεις Παρασκήνιο) & περιοδικὸ ἀρχεῖο Θυρίδες ἀρ. 1-4 (2018κἑξ. μὲ τὸν Ἀ.Κ. Χριστοδούλου, στὶς ἐκδόσεις Παρασκήνιο) & Τὰ Πτυχία τῶν Θυρίδων ἀρ. 1-4 (2019κἑξ. μὲ τὸν Ἀ.Κ. Χριστοδούλου, στὶς ἐκδόσεις Παρασκήνιο) & Ἱστορίες Μπονζάι. Ἡ αἰσθητικὴ τοῦ μικροῦ. Ἕνα ἱστολόγιο γιὰ τὸ μικρὸ διήγημα ἀπὸ τὸ λογοτεχνικὸ περιοδικὸ Πλανόδιον (2010κἑξ. Συνδιαχείριση μὲ τὴν Ἡρὼ Νικοπούλου).
ΜΟΥΣΙΚΗ
Πέρασα μὲ τὸ κόκκινο τὴ διάβαση. Παλιὰ ἠχογράφηση. Ἀπάνθισμα ἀπὸ τὰ τραγούδια τῆς περιόδου 1965-1970 («Ἀσύμμετρες Δράσεις Ἡ Μαύρη Τρύπα» – Συμπιεσμένος δίσκος. Ἰδιωτικὴ ἔκδοση, Ἀθήνα 2005). [/bg_collapse]