Το Πανεπιστήμιο Πατρών σήμερα, 30 Νοεμβρίου, γίνεται 61 ετών (1964-2025)!

Το Εργαστήριο Αρχειακών Τεκμηρίων & Τύπου του Τμ. Φιλολογίας (ΕΑΤΤ) συμμετέχει στην επέτειο και τιμά την ιστορική μνήμη, μέσα από το αρχειακό υλικό και τις εκδόσεις του.

Ο εκπατρισμένος λογοτέχνης Δημήτρης Χατζής είχε κληθεί να διδάξει λογοτεχνία στην Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών το 1975, αμέσως μετά τον επαναπατρισμό του. Το ΕΑΤΤ εκδίδει δύο βιβλία για τον Δ. Χατζή από τις Εκδόσεις Πανεπιστημίου Πατρών, με την αμέριστη υποστήριξη του Πρύτανη, καθηγητή Χρήστου Μπούρα και την άδεια της κ. Αι. Αργυροκαστρίτου-Χατζή. Το πρώτο βιβλίο έχει ήδη κυκλοφορήσει, στην επέτειο των εξηκοστών γενεθλίων του Πανεπιστημίου: Χρ. Παπάζογλου και Κ. Κωστίου, Λόγος ανυπεράσπιστος. 25 επιστολές του Δημήτρη Χατζή στη Λεία Χατζοπούλου-Καραβία & 1 μελέτη για το έργο του, Εκδόσεις Πανεπιστημίου Πατρών, Πάτρα, Νοέμβριος 2024.

Υπό έκδοση βρίσκεται το: Ανολοκλήρωτη θητεία, σε επιμέλεια του καθηγητή Νεοελληνικής Φιλολογίας Γ. Παπαθεοδώρου.

«Ετοιμάζομαι να έρθω στην Ελλάδα», έγραφε ο Δημ. Χατζής στη Λεία Χατζοπούλου-Καραβία, σε επιστολή του από τη Βουδαπέστη (14.8.1974). «Και δεν φοβάμαι ούτε απογοητεύσεις ούτε διαψεύσεις –ούτε φοβάμαι να ζήσω χωρίς τις παλιές μου πολιτικές φιλίες. Δεν φοβάμαι τίποτα –έρχομαι, όχι εντελώς γερασμένος ακόμα, να ζήσω μαζί σας, μέσα στις πραγματικές δυνατότητες μιας Ελλάδας που δεν την ξέρω, τις δικές μου δυνατότητες– που δεν θέλω να αρνηθώ να τις δοκιμάσω».  Λίγο καιρό αργότερα, όπως φαίνεται από το παραπάνω αρχειακό τεκμήριο έγινε πρόταση από τον Παν/μιο Πατρών στον Δημήτρη Χατζή να διδάξει Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στο Πολυτεχνείο (1975). Το αμφιθέατρα γέμιζαν από φοιτητές και φοιτήτριες αλλά και με πολίτες της Πάτρας, που έσπευδαν να ακούσουν τις παραδόσεις του Δημ. Χατζή.

Στις 21/2/1976, η εφημερίδα Βραδυνή δημοσίευσε στη στήλη «Σπουδαστικά», ύστερα από ‘’καταγγελία’’, άρθρο με τίτλο: «Τι σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο ή ο λογοτέχνης με την οικονομία της ενέργειας;». Ο συντάκτης του άρθρου επεσήμαινε επίσης ότι ο ειδικός επιστήμονας δεν έχει ελληνική υπηκοότητα, και ότι σε διδασκαλία του τόνισε ότι οι Έλληνες είναι κλάδος του μεγάλου Σλαβικού λαού! Μια πρώτη απάντηση έδωσε ο ίδιος ο συγγραφέας σε πανεπιστημιακή παράδοση του που δημοσίευσε η εφημερίδα Αλλαγή της Πάτρας, την 1/3/1976:  «Πρώτο, έγραψαν ότι δεν είμαι Έλληνας υπήκοος και δηλώνω ότι είμαι τόσο Έλληνας υπήκοος όσο είναι οι συντάκτες της εφημερίδας. […] Δεύτερο, έγραψαν ότι είπα εδώ, ότι το έθνος το δικό μας ανήκει στη μεγάλη οικογένεια των Σλάβων. Εγώ δεν είπα τέτοιο πράμα. Ούτε στις σημειώσεις μου υπάρχει».

Οι περιπέτειες του Δημ. Χατζή είχαν μόλις αρχίσει. Σώζονται –και πρόκειται άμεσα να εκδοθούν– πολλά τεκμήρια για τη θερμή υποδοχή του Χατζή στην πόλη της Πάτρας, για τη διοικητική εμπλοκή της σύμβασής του (καθώς, λόγω της συμμετοχής του στον εμφύλιο, του είχε αφαιρεθεί η ιθαγένεια), για την τελική απόλυσή του, το 1976, για τις αντιδράσεις και τις πορείες των φοιτητών. Έτσι, ο Λόγος Ανυπεράσπιστος θα συμπληρωθεί με την Ανολοκλήρωτη Θητεία, υπενθυμίζοντας στους αναγνώστες και στις αναγνώστριες πως το δημοκρατικό Πανεπιστήμιο της Μεταπολίτευσης είχε θεμελιωθεί πάνω στις Ανθρωπιστικές Επιστήμες.