Φωτογραφία του Παναγιώτη Νικόπουλου

Eργοβιογραφικό σημείωμα

Ὁ Παναγιώτης Νικόπουλος γεννήθηκε στο  Σικάγο το  1918 ἀπό τον Γεώργιο Νικόπουλο με καταγωγή ἀπό την Καλαμάτα και την Ἀργυρώ το γένος Κατσίκα, με καταγωγή  ἀπό την Εὔβοια. Εἶχε ἀκόμη τέσσερα ἀδέλφια, την Αἰκατερίνη, μεγαλύτερή του, καί, μικρότερα κατά σειρά, τον Νάσο (ποιητή και κριτικό θεάτρου), την Μαγδαληνή και τον Κώστα.

Ὁ Παναγιώτης σπούδασε Οἰκονομικά στην ΑΣΟΕΕ και  ἐργάστηκε μετά τον πόλεμο ὡς λογιστής σε μεγάλες ἑταιρεῖες. Ἡ κήρυξη τοῦ ἑλληνοϊταλικοῦ πολέμου τον βρῆκε στρατιώτη και ἡ μονάδα του προωθήθηκε στο ἀλβανικό μέτωπο, ὅπου και κρατοῦσε καθημερινό ἡμερολόγιο μέχρι την κατάρρευση τῶν ἐπιχειρήσεων τοῦ ἑλληνικοῦ στρατοῦ και την ἔναρξη τῆς ὀπισθοχώρησης. Ἀργότερα ὀργανώθηκε στο ΕΑΜ Καλαμάτας και χρησιμοποιήθηκε στην ἐπισιτιστική του ὑπηρεσία. Συνελήφθη ἀπό τις τοπικές ἀρχές και στις 9 Μαΐου 1944 προτάθηκε να φυλακισθεῖ «ὡς ἐπικινδύνος κομμουνιστής». Δύο μῆνες μετά ἐξορίστηκε σε στρατόπεδο καταναγκαστικῆς ἐργασίας στ  Γκρατς τῆς Αὐστρίας. Ὑπῆρξε ἐνεργό μέλος τῆς κομμουνιστικῆς ἀριστερᾶς και για ἕνα διάστημα κρατήθηκε στις φυλακές Ἀκροναυπλίας. Μετά τη Μεταπολίτευση τιμήθηκε με το Ἀναμνηστικό Μετάλλιο Ἐθνικῆς Ἀντίστασης.

Παντρεύτηκε την Ἑλένη (Νέλη) Παμπούκη με την ὁποία χώρισε σύντομα, και ἀργότερα παντρεύτηκε την Αὐγή Κασιγόνη (1923-2009, δεύτερος γάμος και για την ἴδια), κόρη τοῦ Ἀλεξανδρινοῦ συγγραφέα, δημοσιογράφου και ἐκδότη Ἄγγελου Κασιγόνη.

Ὑπῆρξε λάτρης τῆς φωτογραφικῆς τέχνης, καλός ἐρασιτέχνης φωτογράφος και ἔχει ἀφήσει πλούσιο φωτογραφικό ἀρχεῖο που ξεκινᾶ ἀπό  το 1934.

Πέθανε στην Ἀθήνα στις 27.7.2000.

Μετά ἀπό τον θάνατό του το Μορφωτικό Ἱδρυμα τῆς Ἐθνικῆς Τράπεζας (ΜΙΕΤ) παρέλαβε ἀπό τήν ἀνηψιά του Ἠρώ Νικοπούλου τά χειρόγραφα Ἡμερολόγιά του και τα ἐξέδωσε σε ἕνα τόμο με τον τίτλο Ἡμερολόγιο πολέμου (1940 -1941) & Ἡμερολόγιο αἰχμαλωσίας (1944 -1945).