Φωτογραφία του Γιάννη Πατίλη

Διαβάστε κείμενο/συνέντευξη του λογοτέχνη.

Eργοβιογραφικό σημείωμα

Ὁ Γιά­ννης Πα­τί­λης γεν­νή­θη­κε στις 21 Φε­βρου­α­ρί­ου 1947 στην Ἀ­θή­να ἀ­πό γο­νεῖς κα­τα­γό­με­νους ἀ­πό το χω­ριό Πε­ρί­στα τῆς ὀ­ρει­νῆς Ναυ­πα­κτί­ας. Ὁ πα­τέ­ρας του Πα­να­γι­ώ­της (1909-1983) ὑ­πῆρ­ξε για το με­γα­λύ­τε­ρο δι­ά­στη­μα τῆς ζω­ῆς του, ὅ­πως πολ­λοί συγ­χω­ρια­νοί του, πλα­νό­διος ἔμ­πο­ρος φω­το­γρα­φι­ῶν, κο­σμη­μά­των και ὡ­ρο­λο­γί­ων ἐ­νῶ ἡ μη­τέ­ρα του Θε­ο­δώ­ρα (1921-1997) εἶ­χε ὡς μο­να­δι­κή της ἀ­πα­σχό­λη­ση τα «οἰ­κια­κά».
Λί­γα χρό­νια ἀρ­γό­τε­ρα (1951) την οἰ­κο­γέ­νεια συμ­πλή­ρω­σε μια μι­κρό­τε­ρη ἀ­δελ­φή, ἡ Βα­σι­λι­κή. Ἔ­ζη­σε τα παι­δι­κά του χρό­νια στον Κο­λω­νό, ὅ­που πα­ρα­κο­λού­θη­σε τα μα­θή­μα­τα τοῦ Δη­μο­τι­κοῦ στο ἰ­δι­ω­τι­κό ἐκ­παι­δευ­τή­ριο «Ὁ Πλά­των» τοῦ Μι­χα­ήλ Ἠ­λιά­δη. Την πε­ρί­ο­δο 1957-2005 ἔ­ζη­σε στα Πα­τή­σια, ἐ­κτός ἀ­πό τα δι­α­στή­μα­τα 1980-81, 1981-82 και 1982-87 που ἔ­ζη­σε στα Τρό­παι­α Ἀρ­κα­δί­ας, την πε­ρι­ο­χή Στρέ­φη στο κέν­τρο τῆς Ἀ­θή­νας και το Νέ­ο Ἡ­ρά­κλει­ο Ἀτ­τι­κῆς ἀν­τι­στοί­χως. Στα Πα­τή­σια πα­ρα­κο­λού­θη­σε και τα μα­θή­μα­τα τοῦ ἑ­ξα­τά­ξιου Γυ­μνα­σί­ου στα Γυ­μνά­σια ἀρ­ρέ­νων Η΄ και ΙΗ΄ ἀ­π’ ὅ­που και ἀ­πο­φοί­τη­σε. Σπού­δα­σε Νο­μι­κά (1965-1971) και Νε­ο­ελ­λη­νι­κή Φι­λο­λο­γί­α (1973-1977) στο Πα­νε­πι­στή­μιο Ἀ­θη­νῶν, ἐ­νῶ κα­τά το δι­ά­στη­μα 1971-72 δού­λε­ψε ὡς ἀ­σκού­με­νος δι­κη­γό­ρος χω­ρίς να πά­ρει την ἄ­δεια ἀ­σκή­σε­ως ἐ­παγ­γέλ­μα­τος. Πα­ρα­κο­λού­θη­σε ἐ­πί­σης μα­θή­μα­τα κι­θά­ρας στο Ἐ­θνι­κό Ὠ­δεῖ­ο (1965-66 και 1970-71) με κα­θη­γη­τή τον Νί­κο Χα­μη­λο­θώ­ρη, κα­τά το δι­ά­στη­μα δε 1967-70 ἔ­γρα­ψε πε­ρί τα πε­νῆν­τα τρα­γού­δια σε στί­χους Ἑλ­λή­νων ποι­η­τῶν. Ὣς το 1980, ὁ­πό­τε δι­ο­ρί­στη­κε στη Μέ­ση Ἐκ­παί­δευ­ση, ἐρ­γά­στη­κε δι­α­δο­χι­κά ὡς ὑ­πάλ­λη­λος τοῦ Ο.Π.Α.Π. (1968-76), τῶν ΕΛ.ΤΑ.  (1972-75), συν­τά­κτης και με­τα­φρα­στής στις ἐγ­κυ­κλο­παί­δει­ες Πά­πυ­ρος-Λα­ρούς-Μπριτ­τά­νι­κα και Δο­μή (1978-80). Ὡς κα­θη­γη­τής ὑ­πη­ρέ­τη­σε στα Τρό­παι­α τῆς Ἀρ­κα­δί­ας (1980-1981), στη Δρα­πε­τσώ­να (1981-1983), στα Ταμ­πού­ρια (1983-1985), στα Πα­τή­σια (1985-1987), και  στο 6ο Ἑ­σπε­ρι­νό Λύ­κει­ο Ἀ­θη­νῶν στην πλα­τεί­α Βά­θης (1987-2010). Το 1996 ὑ­πῆρ­ξε κα­λε­σμέ­νος ποι­η­τής τοῦ Προ­γράμ­μα­τος Ἑλ­λη­νι­κῶν Σπου­δῶν τοῦ Πα­νε­πι­στη­μί­ου τοῦ Πρίν­στον και το 2000 κα­λε­σμέ­νος στο 31ο Δι­ε­θνές Φε­στι­βάλ Ποί­η­σης τοῦ Ρότ­τερ­νταμ. Ἀ­πό το 1999 δρα­στη­ρι­ο­ποι­εῖ­ται στα λο­γο­τε­χνι­κά πράγ­μα­τα τοῦ Δή­μου Νέ­ας Ἰ­ω­νί­ας ὡς μέ­λος τοῦ Δ.Σ. τοῦ Ἱ­δρύ­μα­τος «Τά­κης Σι­νό­που­λος – Σπου­δα­στή­ριο Νε­ο­ελ­λη­νι­κῆς Ποί­η­σης». Ἰ­δρυ­τι­κό μέ­λος τῆς «Ἑ­ται­ρεί­ας Συγ­γρα­φέ­ων» και τοῦ «Κύ­κλου Ποι­η­τῶν». Ἀ­πό το 2005 ζεῖ στη Νέ­α Σμύρ­νη με τη σύ­ζυ­γό του ζω­γρά­φο και συγ­γρα­φέ­α Ἡ­ρώ Νι­κο­πού­λου. Ἀ­πό τον πρῶ­το του γά­μο με την φι­λό­λο­γο και συγ­γρα­φέ­α Ἔλ­σα Λι­α­ρο­πού­λου ἀ­πέ­κτη­σε δύ­ο παι­διά, τον Πα­να­γι­ώ­τη και τον Δη­μή­τρη.

 

Ποίηση

Ὁ Μι­κρός και το Θη­ρί­ο (Ἰ­δι­ω­τι­κή ἔκ­δο­ση, Ἀ­θή­να 1970) & Ἀλ­λά τώ­ρα, προ­σέ­χτε! (Ἰ­δι­ω­τι­κή  ἔκ­δο­ση, Ἀ­θή­να 1973) & Ὑ­πέρ τῶν καρ­πῶν (Ἐ­γνα­τί­α, Θεσ­σα­λο­νί­κη 1977, 21980) & Κέρ­μα­τα (Ἐ­γνα­τί­α, Θεσ­σα­λο­νί­κη 1980) & Μη κα­πνι­στής σε Χώ­ρα Κα­πνι­ζόν­των ([Ποι­ή­μα­τα 1970-1980], ὕ­ψι­λον/βι­βλί­α, Ἀ­θή­να 1982) & Ζε­στό Με­ση­μέ­ρι (ὕ­ψι­λον/βι­βλί­α, Ἀ­θή­να 1984) & Γρα­φέ­ως Κά­το­πτρον (ὕ­ψι­λον/βι­βλί­α, Ἀ­θή­να 1989, 21999) & Τα­ξί­δια στην  ἴ­δια πό­λη ([Ποι­ή­μα­τα 1970-1990], ὕ­ψι­λον/βι­βλί­α, Ἀ­θή­να 1993, 22000) & Ἀ­κτή Καλ­λι­μα­σι­ώ­τη και ἄλ­λα ποι­ή­μα­τα (ὕ­ψι­λον/βι­βλί­α, Ἀ­θή­να 2009) & Ἀ­πο­δρο­μή τοῦ ἀλ­κο­όλ και  ἄλ­λα ποι­ή­μα­τα (ὕ­ψι­λον/βι­βλί­α, Ἀ­θή­να 2012) & Εἰ­κό­νες ἀ­πό μια νέ­α (Gu­tenberg/Σύρ­τις, Ἀ­θή­να 2015).

Αφήγημα

Το Πρό­χει­ρον μιᾶς Αἰ­σθη­μα­τι­κῆς Ἐ­πι­στή­μης. Τρι­το­πρό­σω­πες ἡ­με­ρο­λο­για­κές ση­μει­ώ­σεις. (Τα Πτυ­χί­α τῶν Θυ­ρί­δων, ἀρ. 4, Ὀ­κτώ­βριος 2019).

Κριτική/Δοκίμιο

Μι­κρός Τύ­πος: Το Λο­γο­τε­χνι­κό Πε­ρι­ο­δι­κό. Θε­ω­ρί­α και Ἀ­σκή­σεις. Κεί­με­να 1978-2013 (ὕ­ψι­λον/βι­βλί­α, Ἀ­θή­να 2013) & Ἑλ­λη­νι­κά και Ἱ­στο­ρι­κή Ὀρ­θο­γρα­φί­α στην Πλα­νη­τι­κή Ἐ­πο­χή (Πλα­νό­διον/Σύρ­τις, Ἀ­θή­να 2014) & Το Σπα­σμέ­νο εἶ­ναι πιο Ἀν­θε­κτι­κό. Στί­χοι και σκέ­ψεις για την ἡ­λι­κί­α τῶν ἐ­ρει­πί­ων (Gu­ten­berg/Σύρ­τις, Ἀ­θή­να 2016) & Δη­μή­τρης Ἀρ­μά­ος. Πρό­σω­πο και Ἔρ­γο. Με­ρο­λη­πτι­κή Ἐξ Ὄ­νυ­χος Κα­τά­θε­ση Σε Τριά­ντα Μί­α Στη­μέ­νες Ἐ­ρω­τα­πο­κρί­σεις (Gu­tenberg/Σύρ­τις, Ἀ­θή­να 2016) & Το πε­ρι­έ­χον πε­ρι­ε­χό­με­νον. Ὁ ποι­η­τής Ἀρ­γύ­ρης Χι­ό­νης (1943-2011) (Εἰ­σα­γω­γι­κό δο­κί­μιο και ἀν­θο­λό­γη­ση. Ἵ­δρυ­μα Τά­κης Σι­νό­που­λος & Ἐκ­δό­σεις Γα­βρι­η­λί­δης, 2016) & Χε­ρου­βείμ Ἀ­ρου­ραῖ­ος. Ὁ ποι­η­τής Νί­κος Κα­ροῦ­ζος (1926-1990) (Εἰ­σα­γω­γι­κό δο­κί­μιο και ἀν­θο­λό­γη­ση. Ἵ­δρυ­μα Τά­κης Σι­νό­που­λος & Ἐκ­δό­σεις Γα­βρι­η­λί­δης, 2017).

Φιλολογία

Νί­κου Β. Λα­δᾶ, Ἀ­στρο­βα­τεῖ (Πρό­λο­γος, ἐ­πι­λο­γή, ἐ­πι­μέ­λεια Γιά­ννη Πα­τί­λη, Πλέ­θρον, Ἀ­θή­να 1986) & Ἄγ­γε­λου Θ. Ση­μη­ρι­ώ­τη, Τα Ποι­ή­μα­τα [1893-1943], Τό­μοι Α΄+Β΄, Εἰ­σα­γω­γή, βι­βλι­ο­γρα­φί­α, φι­λο­λο­γι­κή και τυ­πο­γρα­φι­κή ἐ­πι­μέ­λεια: Ἔλ­σα Λι­α­ρο­πού­λου και Γιά­ννης Πα­τί­λης, Πνευ­μα­τι­κό Κέν­τρο Νέ­ας Ἰ­ω­νί­ας Ἀτ­τι­κῆς, Νέ­α Ι­ω­νί­α 1995).

Ανθολογία (με την Ἡ­ρώ Νι­κο­πού­λου)

Ἱ­στο­ρί­ες Μπον­ζά­ι ᾿14. 83 Μι­κρά δι­η­γή­μα­τα. Μια ἀν­θο­λο­γί­α (Ἐκ­δό­σεις Γα­βρι­η­λί­δης, Ἀ­θή­να 2014) & Ἱ­στο­ρί­ες Μπον­ζά­ι ᾿15. 61 Μι­κρά δι­η­γή­μα­τα. Μια ἀν­θο­λο­γί­α (Ἐκ­δό­σεις Γα­βρι­η­λί­δης, Ἀ­θή­να 2015) & Ἱ­στο­ρί­ες Μπον­ζά­ι ᾿16. 56 Μι­κρά δι­η­γή­μα­τα. Μια ἀν­θο­λο­γί­α (Ἐκ­δό­σεις Γα­βρι­η­λί­δης, Ἀ­θή­να 2017).

Εκδοτική

(Βι­βλί­α, περιοδικά και ιστοσελίδες)

περ. Το  Δέν­τρο (1978, τεύ­χη 1-3, με τον Κώ­στα Μαυ­ρου­δῆ και τον Μι­χά­λη Γκα­νᾶ) & περ. Νῆ­σος· Μου­σι­κή και Ποί­η­ση (1983-1985, τεύ­χη 1-4, με τον Κώ­στα Σο­φια­νό, τον Χά­ρη Βρόν­το και τον Γιά­ννη Ζου­γα­νέ­λη) & περ. Κρι­τι­κή και Κεί­με­να (1984-85, τεύ­χη 1-3, με τον Κώ­στα Σο­φια­νό, τον Χά­ρη Βρόν­το και τον Γιά­ννη Ζου­γα­νέ­λη) & περ. Πλα­νό­διον (1986-2012, τεύ­χη 1-52) & περ. Ἀ­νε­παι­σθή­τως (1987, τεῦ­χος 1) & Ἐκ­δό­σεις Πλα­νό­διον (1990 κἑξ.): Σει­ρά «Λο­γο­τε­χνι­κά Φύλ­λα»: ἀρ. 1-90 & Σει­ρά  «Σύρ­τις» (με τον Ἀ.Κ. Χρι­στο­δού­λου): ἀρ. 1-7 (2013-2015, στις ἐκ­δό­σεις Πλα­νό­διον) και 8-25 (2015-2016 στις ἐκ­δό­σεις Gutenberg) & Σει­ρά  «Δί­θυ­ρον» (με τον Ἀ.Κ. Χρι­στο­δού­λου): ἀρ. 1-11 (2017κἑξ. στις ἐκ­δό­σεις Πα­ρα­σκή­νιο) & πε­ρι­ο­δι­κό ἀρ­χεῖ­ο Θυ­ρί­δες ἀρ. 1-4 (2018κἑξ. με τον Ἀ.Κ. Χρι­στο­δού­λου, στις ἐκ­δό­σεις Πα­ρα­σκή­νιο) & Τα Πτυ­χία τῶν Θυ­ρί­δων ἀρ. 1-4 (2019κἑξ. με τον Ἀ.Κ. Χρι­στο­δού­λου, στις ἐκ­δό­σεις Πα­ρα­σκή­νιο) & Ἱ­στο­ρί­ες Μπον­ζά­ι. Ἡ αἰ­σθη­τι­κή τοῦ μι­κροῦ. Ἕ­να ἱ­στο­λό­γιο για το μι­κρό δι­ή­γη­μα ἀ­πό το λο­γο­τε­χνι­κό πε­ρι­ο­δι­κό Πλα­νό­διον (2010κἑξ. Συν­δι­α­χεί­ρι­ση με την Ἡ­ρώ Νι­κο­πού­λου).

Μουσική

Πέ­ρα­σα με το κόκ­κι­νο τη  δι­ά­βα­ση. Πα­λιά  ἠ­χο­γρά­φη­ση. Ἀ­πάν­θι­σμα ἀ­πό  τα  τρα­γού­δια τῆς πε­ρι­ό­δου 1965-1970 («Ἀ­σύμ­με­τρες Δρά­σεις Ἡ Μαύ­ρη Τρύ­πα» – Συμ­πι­ε­σμέ­νος δί­σκος. Ἰ­δι­ω­τι­κή  ἔκ­δο­ση, Ἀ­θή­να 2005).

Διαβάστε:

Γιάννης Πατίλης, «Λογοτεχνικό περιοδικό Πλανόδιον (1986-2012). Αρχείο και μελαγχολία», Νέα Εστία 1875 (Δεκ. 2017) 865-869.

 

Δείτε:

Για μια πιο ολοκληρωμένη εργοβιογραφικὴ εικόνα του συγγραφέα βλ. το ωριαίο ντοκιμαντέρ του Σταύρου Στάγκου στη σειρὰ της ΕΡΤ “Ἐποχὲς και συγγραφείς”: https://youtu.be/KEIIiY9shqY

Ο Γιάννης Πατίλης μιλά για την ποίησή του και διαβάζει ποιήματά του στη σειρά ντοκιμαντέρ “Ο λόγος της γραφής ΙΙ” (Σενάριο – σκηνοθεσία – φωτογραφία: Μιχάλης Αναστασίου): https://www.youtube.com/watch?v=OC6rMJx7Z1M